“Van nature ben ik een ‘doener’ nooit te beroerd om mee te helpen en het voortouw te nemen. Dat is echter niet in iedere situatie de beste keuze. Beschouwen, keuzes maken, durven delegeren heb ik moeten leren. We noemden het weleens ‘op de handen leren zitten’. Het opzetten van de ‘interne rem’. Dit om te overwegen wat eventueel gevolgen kunnen zijn van iets al dan niet inzetten: niet alles hoeft meteen.”
Vanuit het idee om te groeien naar een functie als teamleider kwam de focus meer te liggen op leiderschap en wat minder op de vakinhoudelijke kant. Om mij goed voor te bereiden op een Master Educational Leadership, zou het goed zijn om mijn persoonlijke leiderschapsstijl verder te ontwikkelen. Dat was voor mij het startpunt van een zoektocht die uitkwam bij Jaap Boersema.
Wat meteen opviel was de ruimte die Jaap mij bood om mezelf te zijn en verder te ontdekken. Ik kreeg de ruimte om aan mezelf te werken vanuit het perspectief van de persoon, niet vanuit de rol die ik wilde vervullen. Dus niet een model dat op mij werd ‘losgelaten’ of een rol waarbinnen ik zou moeten passen. Nee, persoonlijke vrijheid, eigenheid met de arend als metafoor: de arend die gericht is op het Licht, de zon, weet waarheen hij onderweg is en tegelijkertijd heel scherp ziet wat er gebeurt: waarneemt en keuzes maakt. Dit beeld helpt mij telkens om zaken die voorbij komen, in perspectief te zien.
Van nature ben ik een ‘doener’ nooit te beroerd om mee te helpen en het voortouw te nemen. Dat is echter niet in iedere situatie de beste keuze. Beschouwen, keuzes maken, durven delegeren heb ik moeten leren. We noemden het weleens ‘op de handen leren zitten’. Het opzetten van de ‘interne rem’. Dit om te overwegen wat eventueel gevolgen kunnen zijn van iets al dan niet inzetten: niet alles hoeft meteen.
We ‘doken’ mijn verleden in, namen een kijkje onder het wateroppervlak en namen de tijd om te onderzoeken hoe mijn persoonlijkheid zichtbaar wordt in de competenties die ik inzet en welke ik nog te ontwikkelen heb: het kennen van jezelf helpt je om de ander (beter) te begrijpen.
Wat ik meteen heb ingezet, is het zoeken naar balans. In plaats van alles weten, proberen de juiste vragen te stellen en van daaruit leiding geven. Dat betekent voor mij concreet dat ik niet alles kan, ga of wil oplossen, maar probeer de juiste vragen te stellen. Dat doe ik iedere keer vanuit de persoonlinke overtuiging dat iedere investering de leerling iets op moet leveren. Leidend in mijn keuze is nog meer geworden: “Wat levert het de leerling op?” De verandering die is ingezet van: doen! naar wat is nodig om goed te kunnen sturen en in balans te blijven. Hierin wordt de metafoor van de arend opnieuw zichtbaar. De staart is namelijk van levensbelang om te kunnen remmen, sturen en in balans blijven.
Jaap; ik ben je dankbaar voor de persoonlijke inzichten die je me gegeven hebt. Voor de persoonlijke aanpak die je inzet en voor de les die je me leerde dat leiderschap is wie je bent: in mijn geval open, autonoom en mezelf. Daarin mag ik mijzelf zien zoals God me heeft bedoeld. Dank voor je openheid, je spiegels en de gesprekken van hart tot hart.