Al van jongs af aan ben ik behept met de eigenschap het anderen graag naar de zin te maken. Eigenlijk zit daar ergens ook gewoon de banale behoefte onder om aardig gevonden te willen worden. Kortom, ik ben een geboren pleaser. Daar ben ik best ver mee gekomen in mijn leven. Het heeft gezorgd voor een groot sociaal netwerk, ik ben er goed door geworden in mijn werk en ik krijg er doorgaans vrij veel mee gedaan. Tegelijk heeft het ook een andere kant. Want uiteindelijk kan ik niet iedereen te vriend houden en ook niet door iedereen aardig gevonden worden.
Niet alle mensen die mij benaderen hoeven mijn klant te worden en niet tegen alle vragen of opdrachten hoef ik ja te zeggen. Anders word ik voor ik het weet een slappe zak, een soort meningloze sukkel. Mijn eigen ergernis over deze eigenschap heeft me geholpen om de andere kant eens wat vaker op te zoeken. Ik heb in de loop van de tijd vaker durven schuren en leren confronteren. Door bijvoorbeeld eens stevig de waarheid te durven zeggen. Minder populaire keuzes te maken. Of door eerlijk aan te geven dat een potentiële opdrachtgever toch niet in mijn klantenprofiel past.
Onwennig
Zeker in het begin voelde dat erg onwennig en unfair. Misschien ook niet zo christelijk. En ook een beetje alsof ik niet mijzelf was. Alsof ik iets van mijzelf moest verliezen. Maar steeds meer ontdek ik door het ontwikkelen van die andere eigenschappen dat ik juist daardoor meer mijzelf wordt. Meer authentiek. Waardoor er meer evenwicht ontstaat in mijzelf. Tegenstrijdigheden die al veel langer in mij verborgen waren, waarbij er blijkbaar iets er iets voor nodig was om die tot bloei te brengen. We zijn geneigd in de loop van ons leven van alles toe te voegen aan strategieën waardoor we belangrijker, interessanter of aantrekkelijker denken te lijken, maar uiteindelijk zijn het juist die zaken die we weer kwijt moeten raken om meer echt onszelf te worden.
Sterven aan jezelf
‘Jezelf worden’ is niet zozeer een doel op zich, maar eerder een voorwaarde om alle ruimte te geven eruit te laten komen wat God er allang in heeft gelegd. Iets van Zijn Goddelijkheid waarmee Hij bedacht heeft om Zichzelf zichtbaar mee te maken.
Het is als het proces van een eikel, die eerst kapot moet gaan in de grond om uiteindelijk een echte mooie eikenboom te worden, of zoals de graankorrel die eerst in de grond moet worden gestopt en moet sterven, voordat het weer op komt en vrucht voortbrengt.
“VOOR MIJ BETEKENT HET DAT IK MIJZELF IN SOMMIGE SITUATIES EVEN EEN EIKEL VOEL, OMDAT IK MIJ WAT MINDER AARDIG OPSTEL”
Voor mij betekent het dat ik mijzelf in sommige situaties even een eikel voel, omdat ik mij wat minder aardig opstel, of keuzes maak tegen de gevestigde orde in, maar daardoor wel instaat ben om te laten zien wie ik werkelijk ben, wat ik in huis heb en wat niet. En dan mag het wat mij betreft best wel eens wat schuren.
Ondernemen als een eikel
Naast dat het wel eens wat kan schuren, gaat het er ook om dat jij als persoon en ondernemer uitgroeit tot wie jij in de kern bedoeld bent. Vaak genoeg zie ik om mij heen gebeuren dat ‘eikels’ hun best doen om ‘appelbomen’ te worden vanwege bijvoorbeeld aantrekkingskracht voor klanten en omdat dat betere business genereert.
Maar als jij dus een eikel bent, stop er dan toch mee om ook een appelboom te willen zijn! Stap uit het harnas van verwachtingen, eisen en eenheidsworst. Want net als in die eikel ligt in jouw DNA al voorbestemd wat eruit mag komen!
En wanneer jij in je leven en ondernemen dat samen met God meer gaat uitpakken kan het niet anders dan dat dit zichtbaar gaat worden in geniale concepten en ideeën in je bedrijf, waarmee jij een geheel eigen positie in jouw markt kunt innemen.
Daarom zou ik zeggen: ga lekker eikelen vandaag!